Su çiçeği virüsü, tıp biliminde varisella zoster virüsü olarak adlandırılır. Su çiçeği, en infeksiyöz hastalıklardan biridir; yani bulaşıcılığı oldukça fazladır. Bulaşma yolu hava ile gerçekleşir. Hasta olan kişi ile aynı havayı solumak bile bulaşmaya neden olabilir. Varisella zoster virüsü üç tür enfeksiyon yapar: bu enfeksiyonlar primer, latent ve sekonder enfeksiyonlardır.

Su çiçeği viral bir hastalıktır. Viral hastalıkların tedavisinde antibiyotiklerin yeri yoktur. Ancak viral hastalık üzerine bakteriyel hastalıklar eklenebilir. Bu eklenme durumuna bakteriyel süper enfeksiyon denir. Bakteriyel süper enfeksiyonlar, su çiçeği seyrinde en çok görülen komplikasyonlardır. Su çiçeği nedeniyle antibiyotik kullanımı, cilt bütünlüğünü en çok bozan ve bakteriyel süper enfeksiyonlara en sık neden olan durumlarda uygundur. S. Aureus ve S. Pyogenes nedenli impetigo, fronkül, selülit, erizipel ve lenfanjit bu hastalıklardan başlıcalarıdır. Bu durumlarda su çiçeği nedeniyle antibiyotik kullanımı gerekmektedir. Antibiyotik seçimi, hasta hangi bakteri ile enfekte olmuş ise ona bağlıdır ve bu seçimi sadece doktor yapmalıdır. Kişilerin kendilerine göre antibiyotik seçimi çok sakıncalıdır. Günümüzde en çok yapılan hatalardan biri de gereksiz ve kontrolsüz antibiyotik kullanımıdır. Gereksiz ve kontrolsüz antibiyotik kullanımına bağlı bakteriler antibiyotiklere karşı direnç geliştirirler ve antibiyotikler bir süre sonra işe yaramaz hale gelirler. Bakteriyel süper enfeksiyon yok ise sadece antiviral tedavi uygulanır. Antiviral tedavi her hastaya uygulanmaz. Antiviral tedavi için bazı endikasyonlara gerek vardır.

Annesi doğumdan beş gün öncesinden iki gün sonrasına kadarki evrede su çiçeği geçirmiş olan ancak henüz vezikül gelişmemiş olan yenidoğanlara varisella zoster immunoglobulin (VZIG) uygulanmalıdır. Temaslı sağlıklı çocuklar ilk 3-5 gün içerisinde aşılanmalıdır.

Sağlıklı çocuklarda 12-18. aylarda ilk doz, 4-6 yaşta 2. doz; ergenlerde ve erişkinlerde bir ay arayla 2 doz halinde uygulanır.